สมการ หมายถึงประโยคสัญลักษณ์ทางคณิตศาสตร์ ที่ใช้แสดงว่าสองสิ่งเหมือนกัน หรือเทียบเท่ากัน ที่เชื่อมด้วยเครื่องหมายเท่ากับ ดังตัวอย่างต่อไปนี้

{\displaystyle 100+50=150}

สมการมักใช้เป็นการกำหนดสภาความเท่ากันของสอง[นิพจน์]ที่มี[ตัวแปร]อย่างน้อยหนึ่งตัว ตัวอย่างเช่น เมื่อเราให้ค่าใดๆ กับ {\displaystyle x} สมการนี้จะเป็นจริงเสมอ

{\displaystyle 5x+20=40+35}

ทั้งสองสมการข้างต้นเป็นตัวอย่างหนึ่งของสมการที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งหมายความว่า สมการจะเป็นจริงโดยไม่ต้องมีการแทนค่าใดๆ ลงในตัวแปร สำหรับสมการต่อไปนี้ไม่ได้เป็นเอกลักษณ์

สมการข้างบนนี้จะไม่เป็นจริงเมื่อแทนค่าอื่นใด แต่จะเป็นจริงแค่เพียงค่าเดียว เราเรียกค่าที่ทำให้สมการเป็นจริงนั้นว่า รากของสมการ สำหรับรากของสมการดังกล่าวคือ 1 ดังนั้น สมการนี้สามารถเป็นจริงได้ ขึ้นอยู่กับค่าของ {\displaystyle x} เรียก x ที่ทำให้สมการเป็นจริงว่า "คำตอบของสมการ" นั่นคือการแก้สมการจึงเป็นการหาคำตอบของสมการวิธีหนึง เช่น 2{\displaystyle x} - 8 = 6 มีคำตอบของสมการ คือ 7

หลักการแก้สมการ[แก้]

การแก้สมการให้ย้ายข้างดังนี้

1.หลักการแกสมการ2ตัวแปร

{\displaystyle x+25+2x+15=2x+60} 25+15=40 สมการจะเป็น x+40+2 และ 3x มาจากไหน

{\displaystyle 3x+40=2x+60} 3x นั้นมาจาก 2x+x จึงเป็น 3x จึงได้สมการ 3x+40=2x+60

{\displaystyle x+40=60}

x=20